Η σημαντικότερη εκδήλωση είναι τα Λαζάρια τα οποία έχουν τόσο θρησκευτικό όσο και ιστορικό χαρακτήρα, ενώ συνδέονται και με πανάρχαιες παραδόσεις για την αναγέννηση της φύσης και τον ερχομό της Άνοιξης. Οι ρίζες της φαίνεται πως φτάνουν βαθιά πίσω στο χρόνο. Η "γιορτή" είναι δεμένη με τον αρχέγονο πόθο του ανθρώπου να νικήσει την άφευκτη μοίρα του, το θάνατο. Κι έγινε η άνοιξη στην αρχή η ελπιδοφόρα πνοή που του έδινε σημάδι. Για να περάσουν αιώνες και αιώνες πίστης ή αμφιβολίας και να 'ρθει τέλος το πλήρωμα του χρόνου να δέσει ή πίστη του αυτή με τα μυστήρια που έφερε μαζί του ο θεάνθρωπος, που άγγιζε αρρώστους και γίνονταν καλά, που με ένα του λόγο ανασταίνονταν νεκροί. Ανασταίνονταν για να προετοιμάσουν τους ανθρώπους για την τελική νίκη της ζωής πάνω στο θάνατο, καθώς ο Ιησούς θα έβγαινε από τον τάφο θριαμβευτής. Ήρθε λοιπόν και εκπληρώθηκε ο πόθος του ανθρώπου να κερδίσει την αθανασία. Και είναι ημέρα μέγιστης γιορτής για τη χριστιανοσύνη η Λαμπρή. Όμως δεν είναι μικρή η χαρά των ανθρώπων – 2.000 χρόνια έχουν περάσει κι ακόμη κρατεί - και για την ανάσταση του φίλου του Χριστού, του Λάζαρου. Και είναι δεμένη με παραδόσεις πολλές. Τον τιμούν οι Ματαραγκιώτες το Λάζαρο περισσότερο ίσως από άλλους ομόθρησκούς μας με κάλαντα, με λαζάρους, με χορούς και γλέντια. . Στη γιορτή του φουστανελοφόροι "Λαζαράδες" συγκεντρώνονται στο νεκροταφείο όπου και ο ναός του Άι Λάζαρου και χτυπούν τους "λαζάρους" (κοντάρια όπου πάνω τους είναι στερεωμένα κύπρια -μεγάλα κουδούνια- και βάγια) για να ξυπνήσει απ' το βαθύ ύπνο του θανάτου, για μηνύσουν στους αγαπημένους νεκρούς πως "εδώ είμαστε". Είναι όμως οι συνήθειες αυτές δεμένες και με μνήμες εθνικές. Μας φέρνουν στο μυαλό αυτούς που θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας –όχι των ίδιων, ίσως ούτε των παιδιών τους, αλλά των παιδιών των παιδιών τους. Φέρνουν στο νου τη θυσία του Μεσολογγίου, καθώς οι λάζαροι παίξαν κι αυτοί το ρόλο τους. Τα κύπρια, ταμεγάλα κουδούνια τα κρεμασμένα πάνω στο ξύλο ή μοναχά τους συχνά χρησιμοποιούνταν από τους κλέφτες του Ζυγού ως μέσο συνθηματικό συνεννόησης. Τη νύχτα της Εξόδου του Μεσολογγίου –τελειώνοντας η γιορτή του Λαζάρου και ξημερώνοντας η άλλη μεγάλη γιορτή, των Βαΐων- χτύπησαν και για έναν ακόμη λόγο. Οι καπεταναίοι του Ζυγού σε συμπαράσταση προς τους πολιορκημένους Μεσολογγίτες συνεννοήθηκαν να πιάσουν τις νότιες πλαγιές του βουνού και για αντιπερισπασμό να χτυπήσουν τους Τουρκοαιγυπτίους από πίσω. Επειδή οι συγκεντρωθέντες ήταν λίγοι, για να δώσουν την εντύπωση περί του αντιθέτου, έβγαλαν τα κύπρια από τα ζώα και άρχισαν να τα χτυπούν την ώρα της εξόδου. Έτσι λέει η παράδοση. Κοντεύουν τριάντα χρόνια από τότε που οι εκδηλώσεις των Λαζαριών έχουν τη σημερινή μορφή. Τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια έχουν πάρει μια πιο επίσημη, πιο επαγγελματική από άποψη οργάνωσης μορφή ύστερα από την ανανέωση και ουσιαστικά επαναδραστηριοποίηση του Προοδευτικού Συλλόγου. Τις εκδηλώσεις διοργανώνει ο Προοδευτικός Σύλλογος Ματαράγκας την εβδομάδα πριν το Σάββατο του Λαζάρου. Είναι τετραήμερες και περιλαμβάνουν αναπαράσταση των προαναφερθέντων γεγονότων, παραδοσιακούς χορούς, θεατρική παράσταση, συναυλία. Ο Προοδευτικός Σύλλογος σε τακτά διαστήματα οργανώνει και άλλες εκδηλώσεις, οι κυριότερες από τις οποίες είναι ο εορτασμός της Καθαρής Δευτέρας και της Πρωτομαγιάς στη θέση Παναγία νότια του χωριού, σε ένα μεγάλο πλάτωμα στη βόρεια πλαγιά του Αράκυνθου όπου και το εξωκλήσι της Παναγίας. Η τοποθεσία είναι εξαιρετικής ομορφιάς, η βλάστηση οργιαστική, βαθύσκιωτα γέρικα πλατάνια στέκονται εκεί αιώνες και προσφέρουν τη δροσιά τους στους διαβάτες. Η θέα απλώνεται μαγευτική στον κύκλο που κλείνουν ο Ζυγός και το Παναιτωλικό για να καθρεφτίζουν τις ράχες τους αυτοί μόνο στα νερά των δυο αδερφάδων. Της μεγάλης λίμνης, της Τριχωνίδας και της μικρής, της Λυσιμαχίας. Άλλη σπουδαία εκδήλωση ο Πολιτιστικός Αύγουστος. Περιλαμβάνει παραδοσιακούς χορούς, θεατρική παράσταση, μουσικές και ποιητικές βραδιές, εκθέσεις, συναυλίες.